رفتار وحشیانه دشمنان با اهل بیت پیامبر پس از شهادت امام حسین:
دشمنان بعد از شهادت امام حسین با نهایت قساوت و قباحت به خیمه ها هجوم آوردند
و در رسیدن به خیمه ها برای غرات اموال اهل بیت از هم سبقت می گرفتند و وقتی به خیمه ها رسیدند ،
وحشیانه با خاندان پیامبر رفتار کردند و به غارت پرداختند و حتی گوشواره های دختران خردسال را با بیرحمی از گوشهایشان کشیدند.

واکنش زنان اهل بیت هنگام هجوم دشمن به خیمه ها:
زنان با ترس و وحشت از خیمه ها بیرون رفتند و غریبانه شروع به گریستن کردند و با اشک ریختن یکدیگر را دلداری دادند.

خشونت یکی از دشمنان در رفتار با امام سجاد هنگام هجوم به خیمه ها:
حضرت زینب می فرمایند: مردی خولی وارد خیمه امام سجاد شد و همه اشیا خیمه را به غرات برد.
سپس به فرش زیر پای امام خیره شد و آن را با گستاخی از زیر آن حضرت کشید و ایشان را به شدت بر زمین غلطاند.
آنگاه رو به من کرد و مقنعه و گوشواره هایم را با خشونت از سر و گوشم کشید.

نفرین حضرت زینب در حق مرد خولی:
ای خولی خداوند دست ها و پاهایت را قطع کند و تو را در آتش دنیا قبل از آخرت بسوزاند.

محقق شدن نفرین حضرت زینب در حق مرد خولی:
چند صباحی از واقعه ی کربلا نگذشته بود که خولی به دام مختار ثقفی افتاد و مختار ثفقی همانگونه که حضرت زینب خولی را نفرین کرده بود ، دست ها و پاهایش را قطع کرد و او را سوزاند.

صحنه ی دردناکی که حضرت زینب هنگام جستجوی افراد گمشده با آن رو به رو شد:
حضرت زینب هنگام جستجوی زنان و کودکان گمشده دو کودک را در حالی یافتند که همدیگر را در آغوش گرفته و از شدت ترس و تشنگی جان داده بودند.
آن دو کودک سعد و عقیل ، نوه های امام علی از دخترش خدیجه بودند.

عملکرد پیوسته حضرت زینب در اسارت جهت آشکار نشدن چهره شان در برابر نامحرمان:
مورخین نوشته اند: هنگامی که دشمن به خیمه اهل بیت یورش برد و دست به غارت اموال اهل بیت زد و نقاب های زنان را ربود،
حضرت زینب جهت مصون ماندن چهره شان از گزند مردان نامحر همواره صورتشان را با دستانشان می پوشاندند تا با این کار نظر مردان بیگانه را کمتر به خود جلب کنند.